~ AWAK Part 8~

Awak…suatu hari…
Saya rasa nak sangat…berjumpe dengan awak…
Lantas…saya ajak awak keluar…
Bolehlah saya…lepaskan rase rindu ini…
Yang sekian lama membelenggu…jiwa ini…

Awak…awak menolak pelawaan ini…
Saya tanya…kenapa…
Awak tak sudi ke…berjumpe dengan diri ini…
Awak kata…bukan macamtu…saya tak bermaksud begitu…
Cume…saya rase segan nak jumpe awak…n saya lum sedia lagi…
Maybe kita jumpe dihari yang lain…
Bila saya dah sedia nanti…

Awak…saya menurut kemahuan awak…
Mungkin betul…awak masih tak sedia…
Untuk menerima…pelawaan saya tu…
Lagipun…yang sebetulnya…
Saya pun still not ready…
Maklumlah…kita nii baru aje kenal…
Dalam tempoh…yang singkat ini…
Takut pula bila bersemuka nanti…
Masing-masing terkelu lidah…diam seribu bahasa…

Awak…awak selalu kata…
Awak rindu pada saya…rindu sangat-sangat…
Saya pun rindu jugak…pada awak…
Rindu…serindu- rindunya…
Akhirnya…saya ajak awak keluar…
Buat kali kedua…moga awak sudilah kiranya…
Temankan saya…makan malam nanti…
Dan kalau awak nak tahu…saya dah bersedia…
Tuk berhadapan dengan awak…
Wahai sang puteri…

Awak…pada mulanya…awak menolak…
Buat kali keduanya…
Awak kata segan lak…n lum ready lagi…
Saya kata pada awak…kalau tul awak rindukan saya…
Awak mesti nak jumpe saya…
Bila saya ajak awak…
Tapi awak tak…awak taknak jumpe saya…
Bila mana saya memerlukan awak…
Bermakna…awak tak rindukan sayalah…
Mana perginya…kata rindu awak selama ini…
Awak kata…awak rindukan saya…
Tapi bila ajak jumpe…
Awak tak sanggup…hadapi diri ini…
N sampai bila kita nak macamni…
Kita seolah-olah takut…untuk berhadapan dengan cinta…

Awak…akhirnya…
Awak akur…dengan kata-kata ini…
Awak ambil keputusan…yang awak setuju…
Untuk temankan saya…
Masa makan malam nanti…
Awak kata ok…baiklah…
Saya setuju nak jumpe awak…tapi kat mana kita nak jumpe…

Awak…saya rasa sungguh gembira…
Hanya Tuhan yang tahu…betapa hati ini…
Melonjak kegirangan…kerana restu bersamamu… oh cinta…
Awak…saya cakap pada awak…
Terpulanglah pada awak…nak jumpe saya katner nanti…
Saya tak kisah pun…yang penting…
Awak nak jumpe saya…
Dan saya…dapat jumpe awak…

Awak…awak kata…
Oklah, macam nii ajelah…awak aje yang tentukan…
Katner kita nak jumpe nanti…saya ikut aje…

Awak…saya pilih satu tempat…
Yang saya rase sesuai…tuk menjadi destinasi persinggahan…
Sepasang merpati dua sejoli…
Yang sedang dilanda…ombak rindu…

Awak…dari semalam…
Saya menunggu…saat- saat indah…
Yang bakal menjelang tiba…tak dapat saya bayangkan…
Alangkah indahnya…pabila awak berada…
Di sisi ini nanti…

Awak…tiba hari…yang dinanti-nanti…
Seperti dijanjikan…jam 8 malam…
Saya datang jemput awak…
Awak pesan kat saya…dah sampai nanti…
Bagitau saya yer…
Saya bilang…baiklah tuan puteri…

Awak…tepat jam 8 malam…
Saya dah berada…kat depan kolej awak…
Saya call awak…bagitau saya dah sampai…
Awak kata…ok, tunggu kejap yer…nanti saya turun…

Awak…hati ini berdebar-debar…
Inilah kali pertama…saya keluar dating…
Dengan seorang perempuan…
Awak…tak sampai 5 minit…awak muncul…
Awak pakai T-shirt merah berlengan panjang…bertudung putih…
Diperagakan pula…dengan jeans biru…
Walaupun tampak ringkas…tapi percayalah…
Di mata…bahkan hati ini…awaklah yang paling ayu…
Dan awaklah yang paling mengancam…
Pada malam itu…dan awak bagaikan…
Seorang puteri…yang turun dari bulan…pada diri ini…
Dan hingga ke hari ini…
Saya tak lupa…dan mungkin takkan melupakannya…
Sampai bila-bila…
Penampilan pertama awak…
Buat diri ini…

Awak…awak says hi…saya says hi juga…
Awak tanya lama tunggu…saya jawab tak…baru aje sampai…

Awak…lepas tu kita terus berjalan…
Ke destinasi…yang dituju…
Tika berjalan…macam- macam yang kita sembangkan…
Sungguh syahdu…malam itu…
Inilah detik paling romantis…pernah saya alami…sepanjang hidup ini…
Hanya kita berdua…seiring dan sejalan…
Meredah laluan jalan kaki…yang disusuri rimbunan pokok…
Terasa kedinginan tiupan angin malam…yang sungguh menyegarkan…
Dan dihiasi sinaran cahaya neon…yang sungguh mengasyikkan…
Di sebelah kanan kita…kedengaran bunyi…
Deruan air sungai…yang senantiasa mengalir…tak mengira masa…
Kedengaran juga nyanyian…dari cengkerik dan unggas malam…
Semuanya ini…bagaikan memahami dan turut gembira…
Meraikan cinta kita…yang kian bersemi…

Awak…setibanya di tempat yang dituju…
Kita duduk disudut…yang agak berjauhan…
Dengan orang lain…saya masih ingat…
Mata bertentang mata…awak malu-malu…
Saya pun malu-malu gak…
Tapi itulah sebahagian dari…detik-detik romantis…
Yang takkan mungkin…saya lupakan…
Buat selamanya…

Awak…saya tanya awak…awak nak makan aper…
Kat sini ade…macam-macam menu…
Semuanya sedap-sedap belaka…
Awak order aje…saya belanja…

Awak…awak pilih menu…sama ngan saya punya…
Lepas ambik makanan…kita sama-sama…
Duduk di meja tadi…dan lepas tu…
Kita makan sama-sama…

Awak…sambil makan…
Kita bersembang…hinggalah habis makan…
Dan lepas tu kita…sambung sembang lagi…
Tapi saya masih ingat…awak makan tak habis…
Awak kata…saya kenyang…n sebenarnya saya dah makan tadi…

Awak…saya tahu…awak tak makan lagi sebenarnya…
Awak saja cakap macamtu…sebab nak jaga hati saya…
Saya dapat rasakan…yang awak tak suka…makan kat tempat macamtu…
Awak…maafkan saya…kalau saya tersalah pilih tempat…
Tuk kita sama-sama…
Keluar berdating…

Awak…walaupun begitu…
Awak tetap layan saya…macam biasa…
Awak…ucapan terima kasih tak terhingga…
Kerna awak sudi…temankan saya…
Walaupun pada malam itu…awak ade banyak kerja…
Yang perlu dibereskan…awak kata takpe…alang-alang dah janji…
Kita jumpe ajelah…biarpun saya sanggup…
Batalkan dating kita…pada malam itu…

Sungguh syahdu malam itu…
Tak pernah sama sekali…saya rasa begitu indahnya…
Alam percintaan ini…kita berduaan…
Tanpa mempedulikan… ape yang belaku…
Di sekeliling kita…

Awak…sedar tak sedar…
Kita asyik bersembang…
Hingga jam menunjukkan pukul 10…
Restoran pun dah nak tutup…
Saya rasa…sungguh cepat masa berlalu pergi…
Belum puas rasanya dihati ini…
Berdampingan dengan awak…

Awak…saya terpandangkan akan gelas awak…
Yang masih berisi fresh orange…yang awak order tadi…
Masih ade separuh lagi…saya tanya awak…
Awak taknak habiskan ke air nii…
Awak…awak kata taknaklah…manis sangat…
Saya kata pada awak…saya habiskan yer…

Awak…awak anggukkan kepala…tanda setuju…
Lantas saya capai gelas itu…
Terus minum air itu…menggunakan straw awak punya…
Awak…awak hanya memandang…
Gelagat saya…dan saya hanya tersenyum…
Pada awak…

Awak…lepas tu…semua orang bingkas bangun…
Keluar dari restoran…kerana dah sampai masanya…
Restoran dah nak tutup…
Dalam hati saya kata…kenapalah cepat sangat nak tutup nii…
Potong stim betullah…

Awak…lepas tu…kita sama-sama keluar…
Untuk pulang ke kolej…
Dalam perjalanan pulang…kita lalui jalan yang sama…
Sungguh bahagia…hati ini terasa…
Hanya kita berdua…melalui jalan itu…

Awak…awak tanya pada saya…
Awak ader gambar tak…saya cakap pada awak…
Takderlah…gambar digital aderlah…
Tapi bukan gambar saya sorang-sorang…
Gambar saya dengan kawan-kawan…

Awak…saya pula tanya pada awak…
Awak ader gambar tak…
Saya nak gambar awak boleh…
Sebagai kenang-kenangan…
Tatkala ombak rindu…melanda hati ini…
Bila awak berjauhan…dari diri ini…

Awak…awak pun kata…
Saya takder gambar…
Bunyinya macam awak taknak bagi aje…
Awak tak percayakan saya ke…
Awak…kalau awak nak tahu…
Saya tak menipu diri awak…
Memang betul…saya takder gambar…pada masa itu…
Pasal semuanya ader kat umah…
Kalau awak nak…saya boleh bagi…
Seberapa banyak yang awak nak…
Tapi kena tunggulah…saya pulang dahulu…

Awak…perjalanan pulang…
Rasanya sungguh cepat…tup! tup!...
Kita dah sampai kat kolej awak…
Awak…saya ucap terima kasih…
Kerna awak sudi…temankan saya…
Pada malam itu…saya tak mungkin lupekan…
Kenangan itu…dan kenangan itu…
Masih mekar di ingatan ini…
Hinggalah ke hari ini…

Awak…lepas hantar awak…
Saya pulang sorang-sorang ke kolej saya…
Masa perjalanan pulang…hati ini terasakan sesuatu…
Entah mengapa…hati ini berdetak…
Bagaikan terasa…sesuatu yang buruk…
Akan berlaku…dalam tempoh yang terdekat ini…

Awak…walaupun begitu…
Saya tetap happy…pasal dapat jumpe…
Dengan awak…awak yang satu-satunya…
Yang sedang bertakhta…
Di hati ini…

Awak…sesampainya saya di kolej…
Awak sms saya…awak ucap terima kasih…
Pasal sudi belanja awak makan…
Pada malam itu…saya balas sama-sama…
Dan saya kata…is ok…perkara kecik aje…
Bila nanti kita boleh jumpe lagi ya…
Mungkin bila ade kelapangan waktu nanti…
Dan awak mengiakannya…