it's all about life... as human being... everyone make mistake.. forgive what other people do to me... And it's all about me......
Wednesday, August 3, 2011
Awak - A True Love Story (Part 1)
Awak…3 semester lepas…
Kita naik bas sama-sama…Awak duduk sebelah saya
Pakai baju kurung putih bunga-bunga merah…
Awak sapa saya…saya jawab ala kadar aje…
Sebab dalam hati saya tak selesa…kalau boleh awak duduk sorang pun takpe…
Biar saya duduk tempat lain…
Awak…lepas peristiwa tu…
Saya dah tak jumpe awak lagi…
Tapi…tak sangka lak kita satu kuliah…
Awak perasan saya….tapi saya tak perasan awak…
Sampai hujung semester…
Awak…2 semester sudah berlalu…
Kita bawa haluan masing-masing…
Saya pun dah tak ingat awak…
Nama awak pun saya tak tahu…
Awak…semester 3…
Awak sms saya…entah dari mana…
Awak dapat number saya…
Tak sangka lak satu kuliah lagi…
Paling best awak satu group dengan saya…
Tapi saya still tak tahu…
Sapa yang sms saya…
Awak…hari pertama perjumpaan group…
Awak menggelabah cari saya…
Sebab awak tak kenal saya…
Awak cuma tau nama aje…
Itupun rujuk senarai nama dari lecturer…
Awak…masa jumpe…awak cam saya…
Tapi awak buat don't know je…saya lak tak cam awak…
Saya sebut nama awak…
Macam yang awak bagitau dalam sms…
Sorang groupmate sebut nama lain pada awak…
Saya confuse, tapi aargh…lantaklah! !
Tersilap kot…atau saje pakai nama lain…
Walaupun begitu…saya rasa semacam je bila pandang awak…
Lepas hari tu…kadang-kadang, tetiba aje saya terbayang wajah awak…
Awak…hari kedua perjumpaan group…
Awak datang lambat…buat saya ternanti-nanti…
Akhirnya awak datang juga…
Masa discussion…saya jeling-jeling pandang awak…
Tapi saya tak perasan ape-ape tentang awak…
Dalam hati saya kata…kalaulah awak sudi jadi awek saya…
Bahagianya rasa…macam dunia saya yang punya…
Tapi nampak gaya…macam susah je nak tackle…
Awak…seminggu kemudian saya sms awak…
Mintak hasil kerja…awak punya…
Janji jumpe masa kuliah…biarpun kuliah dah cancel…
Awak…berkejar- kejar saya nak jumpe awak…
Sampai-sampai awak dah terpacak depan class…
Saya senyum kat awak…awak senyum kat saya…
Awak says hi….saya says hi juga…
Saya tanya lama tunggu….awak jawab taklah baru je sampai…
Awak bagi ape yang saya nak…saya dapat ape yang awak bagi…
Lepas bagi awak nak balik…sebab takut terlepas bas…
Sambil jalan awak pandang saya…
Dan awak lemparkan senyuman yang menawan…
Yang tak mungkin saya lupakankan…
Awak…tak semena-mena awak patah balik…
Pasal bas dah penuh…saya cakap tunggu bas lain…
Hehe…ade can nak sembang dengan awak…
Tapi sayang baru nak mula…bas dah sampai…
Tanpa buang masa…sekali lagi kita naik bas sama-sama…
Orang punyerlah ramai…lepas awak naik…saya lak naik…
Awak berdiri depan tv…saya lak duduk atas dashboard…
Masa bas jalan…saya asyik pandang awak…
Awak perasan…n rasa segan…lepas tu lari masuk ke dalam…
Sampai kolej saya turun...tapi awak tak turun lagi…
Pasal belum sampai ke destinasi…
Awak…seminggu kemudian…
Saya sms awak…janji nak pulangkan cd…
Awak setuju jumpe saya masa kuliah…
Kita sama-sama datang awal…
Saya bagi barang awak…awak ucap terima kasih…
Saya balas sama-sama…tak sempat nak sembang lama…
Awak masuk dalam class…takde sapa nak saya bersembang…
So saya sembang dengan mat India kat depan class…
Tapi saya perasan awak curi-curi pandang saya…
Dalam class pun sama…
Awak…15 minit sudah berlalu…
Lecturer tak sampai-sampai… saya bingkas bangun…
Keluar dari class…terus duduk dekat bus stop…
Entahlah…tetiba aje rasa berdebar-debar…
Macam nak gugur jantung ni…
Saya pandang belakang…ramai lagi yang tak keluar dari class…
Termasuk awak…5 minit tunggu bas…
Awak datang duduk sebelah saya…saya pandang depan…
Terus diamkan diri…awak says hi…n saya says hi juga…
Lepas tu saya tak ingat langsung dah ape yang kita sembangkan…
Hinggalah bas sampai…
Awak…bermula dari hari itu…
Saya buat cam biasa aje…tapi kebetulan satu hari…
Saya ponteng class…lecturer lak janji nak terangkan pasal soalan final
So…saya sms awak lagi…nak bertanyakan pasal hal tu…
Awak…ingatkan kita hanya sampai di sini…
Tak sangka lak…satu hari tu…
Awak sms saya lagi…awak kata awak demam…
Hari tu satu hari awak tak datang kuliah…
Saya tanya awak…dah pergi klinik…
Awak jawab tak…ubat dah ade…
Tapi awak cakap taknak makan ubat…pasal awak tak suka ubat…
Saya jadi susah hati…saya pujuk awak makan…
Akhirnya awak setuju…Saya rasa lega…
Awak…bermula dari itu…
Kita asyik main sms…macam-macam yang kita bicarakan…
Hinggalah pada satu hari…
Labels:
cerpen
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment