Awak…telah saya memohon maaf…
Di atas segala…yang terjadi…
Mengetahui hakikat yang sebenarnya…
Awak sudi memaafkan diri ini…
Awak…sungguh kejam rasanya…
Apa yang telah saya lakukan…saya dapat bayangkan…
Betapa tertekannya awak…pada malam itu…
Dahlah 2, 3 hari tak cukup tidur…
Malam tu stay up lagi…semata-mata nak siapkan projek…
Saya pulak mengejutkan awak…dengan gurauan April Fool…
Yang ideanya…sememangnya giler…
Saya rasa sungguh kesal…
Kalaulah saya tahu nak jadi begini…saya takkan buat macamtu…
Kerana saya langsung tak menyangka…
Yang awak sanggup menangis…kerana saya…
Hinggakan mata awak yang besar tu…
Bisa menjadi bengkak…
Dan bertambah besarlah mata awak tu…
Awak…awak kata pada saya…
Tu lah awak…sapa suruh kenakan saya…kan dah jadi macamni…
Masa nak kenakan saya…awak tak fikirpun…
Awak nii teruklah…saya ingatkan betul-betul tadi…
Habis semua…kawan-kawan panik…dan cuba pujuk saya…
Tapi takpelah ade rahmatnya juga…awak kenakan saya…
Kerana sekarang…saya pasti yang saya benar-benar sayang…
Pada awak…kalau tak…masakan saya boleh menangis…
Awak…semalaman… saya tak lena…
Kerana terkenangkan diri awak…saya masih rasa bersalah…
Kerana menyebabkan awak menangis…
Biarpun awak…telah memaafkan saya…
Tapi terasa masih belum memadai…
Awak…pagi keesokan harinya…
Saya beranikan diri…untuk menelefon awak…
Buat pertama kalinya…biarpun diri ini terasa gugup…
Oleh kerana hati…masih tak tenang…
Saya beranikan juga…dail number awak…
Awak…017-5xxxxxx… percubaan pertama…
Just 3 second…terus berdering…
Lama jugak…saya menunggu…
Akhirnya awak…jawab juga…
Awak…kedengaran sayu suara awak…
Tidak seperti…hari- hari biasa…
Macam orang demam…pun ade…
Yang pasti…suara awak…macam budak kecik…
Baru lepas menangis…
Awak…kalau awak nak tahu…
Cute lah…suara awak macam itu…
Dan awak buat hati saya cair…
Secairnya-cairnya… macam susu cair…
Awak...masa tu…saya rasa sungguh tersentuh…
Dan amat mengasihani…diri awak…
Lantas saya terus…lafazkan hajat…
Memohon maaf…sebanyak mungkin…
Awak…awak kata is ok…just small matter…
Ade rahmatnya…awak kenakan saya…
Awak juga kata…sekali fikir…lawak laa pulak…
Dan saya pun tak sedar…macam mana…saya boleh menangis…
Semua kawan-kawan…gelakkan saya…
Awak…saya kata…saya tak terlintas pun…
Nak wat camtu…pada awak…
Ini semua…idea kawan saya…
Tapi sekali fikir…ok gak idea nii…
Boleh jugak saya uji…sejauh mana…
Awak menyayangi…diri ini…
Awak…saya kata pada awak…
Saya pun sayang…pada awak…
Dan selalu…merindui awak…
Kalau awak nak tahu…tangan saya menggeletar…
Masa nak…telefon awak…
Awak…saya masih teringatkan…
Kata-kata awak tempoh hari…
Bahawa hati ini…dah awak rampas…
Bila saya kata…saya rindu awak…saya sayang awak…
Awak kata…padan muka awak…
Sapa suruh awak bagi hati awak…kat saya…
Dan awak jugak kata…saya takkan serahkan balik…
Hati awak ini…kerana bukannya senang nak dapat…uwekkk! !
Awak…awak juga ade kata…
Awak harapkan kita…ade jodoh nanti…
Saya tersentak…lantas tergamam…
Betul ke ape yang awak cakap ini…serius ke awak…
Biar betul…kenapa cinta kita begitu pantas…
Pantas seperti kilat…walhal kita baru aje kenal…
Pada semester ini…
Awak…awak buat kepala saya pening…
Memikirkan kata-kata awak…
Awak…saya rasa cam tak percaya…
Saya kebinggungan… sukar tuk memahami…
Hubungan kita…leh sampai ke tahap ini…
Sungguh mendadak hubungan kita…
Seperti mendadak popularnya Mawi…selepas menang AF3…
Awak…masa awak katakan…
Yang awak…dah mula sayang pada seseorang itu lagi…
Saya dah mula rasa…seram sejuk…
Betul ke…seorang perempuan leh meluahkan…
Perasaan cintanya…pada seorang lelaki…
Dengan begitu mudah…dan begitu pantas…
Awak…saya tak sangka…
Yang awak boleh menaruh…harapan yang tinggi…
Pada hubungan kita…namun walaupun begitu…
Saya rasa…kita dah tak boleh…berpatah balik…
Kerana masing-masing… telah meluahkan…
Apa yang terbuku…dalam hati…
Biarpun masih ade…sedikit kegusaran…dihati saya ini…
No comments:
Post a Comment