Mungkin...

 Adakalanya cerita yang dititipkan mungkin ada kaitan dengan kalian..
 Mungkin juga ianya ada kaitan dengan diriku...
 Namun cerita awak yang dititipkan ader kaitan dengan seseorang..
 Ya insan yang dikenali dahulu...

 Benar dia kini telah berbahagia dengan keluarganya...
 Benar juga dia pernah berjaya mencuri hati ku ini..
 Benar.. Kami juga bahagia ketika bersama dahulu...
 Namun...

  Ianya adalah lumrah...
  Lumrah di mana... Itulah hakikat sebenar...
  Yang KEKAL hanya DIA sahaja...
  Tiada yang lain...
  Dunia ini hanya singgah sana...
  Itulah hakikat sebenar...

 

Awak - A True Love Story (Part 6)

Awak…dulu pernah saya nyatakan…
Dalam hati ini…ade sedikit kegusaran…
Mungkinkah kegusaran ini…sedikit demi sedikit…
Akan menjelma…dan menjadi realiti hidup…
Dalam jangka masa…yang terdekat ini…

Awak…sejak kebelakangan ini…
Awak jarang sms saya…saya pun tak tahu…apelah sebabnya…
Mengapa awak kini…berlainan tingkah laku…
Tidak seperti hari-hari biasa…



Awak…hati ini terasa sesuatu…
Mungkinkah awak telah berubah hati…
Mungkin juga awak…hanyalah sekadar…
Mempermainkan perasaan saya…selama ini…

Awak…hati ini makin bimbang…
Dengan perubahan…pada diri awak…
Namun…saya wat cam biasa aje…
Dan saya ambil keputusan…tak sms awak lagi…

Awak…suatu hari…
Awak sms saya…sampai dua tiga kali…
Tapi saya tak balas satu pun sms awak tu…
Kononnya nak merajuk…moga awak pujuk saya…

Awak…petang tu awak sms saya lagi…
Awak kata hari ini…awak takut nak sms saya…
Dan awak juga tanya…pada saya…
Awak marahkan saya ke…saya ade buat ape-ape yang awak tak suka ke…
Yang menyebabkan…awak marah pada saya…
Saya mintak maaf…jika saya ade melakukan ape-ape yang awak tidak suka…
Lantas saya membalas…taklah… saya tak marahkan awak…
Takder sebab saya nak marahkan awak…
Cume…entahlah sejak kebelakangan ini…
Hati ini menjadi resah…dan mudah tersentuh…
Mungkin kerana kenangan silam…
Yang masih menghantui diri ini…

Awak…saya taknak kehilangan awak…
Saya taknak sejarah lama berulang kembali…
Kali ini…saya tak sanggup lagi…
Kehilangan cinta…dalam hidup ini…


Awak…awak kata pada saya…
Awak nii sensitif sangatlah…saya takderlah lupekan awak…
Cume kebelakangan nii…saya sibuk sikit…
Banyak kerja…nak kena buat…
Saya mintak maaf…kerana menyebabkan awak susah hati…

Awak…maafkan saya kerana bersikap begitu…
Saya telah buruk sangka…pada awak…
Entahlah…saya pun tak tahu…
Mengapa diri ini…begitu mudah tersinggung…

Awak…sejak dari itu…
Hubungan kita kembali ok…
Saya pun dah cuba kurangkan…sifat sensitif saya ini…
Semoga hubungan kita…terus mekar terjalin…
Bagai air terjun…yang tidak mungkin terhenti…

Awak…suatu malam…awak kata pada saya…
Bosannya malam nii…takder benda nak saya buat…
Saya tengah berdiri...kat koridor kolej nii…
Takder sape-sape kat sini…cume saya sorang-sorang aje…
Sambil ambil angin malam…sambil saya memandang…
Bintang-bintang dilangit…
Awak lak ade katner skang nii…
N tengah watpe tu…

Awak…saya cakap kat awak…
Saya ade kat kolej kawan saya nii…
Tengah wat kerja sikit…n awak kata…
Eeee…awak!! Awak dah dekat dengan saya tu…
Blok saya kat depan nii aje…depan blok kawan awak tu…
Blok yang atas bukit tu...blok sayalah tu...
Takpelah awak teruskan wat kerja ya…
Saya taknak kacau awak…

Awak…saya bilang pada awak…
Is ok…takpe…saya pun tengah relaks nii…
Kawan saya lak yang ganti…wat kerja tu…
Saya tanya awak…tak sejuk ke…
Berdiri sorang-sorang kat luar tu…
Ade banyak bintang ke malam nii…
Ke awak tengah kira bintang tu…

Awak…awak bagitau…
Angin malam tu memang sejuk…saya suka hirup angin malam…
Walaupun sejuk…tapi ianya sungguh menyegarkan…
Malam ni saya nampak…ade banyak jugak bintang di langit…
Maybe saya tengah kira bintang ni kot…ahakks!!
Tapi saya nampak…ade satu bintang tu…
Sedang berkelipan…dan bintang itulah awak…
Awak sentiasa menghiburkan…
Hati saya ini…dan saya sentiasa…
Rindukan awak…

Awak…pada waktu petang kebiasaannya…
Lepas balik dari class…awak mesti sms saya…
Tapi malam lepas mandi…baru saya balas…
Pasal saya…pergi main takraw…
Handphone saya…saya tinggal kat bilik…
Awak...pernah suatu petang…
Awak sms saya…kebetulan saya lum keluar lagi…
Ke gelanggang takraw…
Dan pada masa tu…hari lak nak hujan…
Awak pesan pada saya…janganlah pergi main takraw…
Awak kata bahaya…nanti jadi ape-ape lak kat awak…susah nanti…
Saya kata…jangan bimbang…
Saya akan berhati-hati… masa main nanti…
Kalau hujan turun…saya berhenti main…

Awak…caring nya awak pada saya…
Tak sangka lak saya…ade jugak orang yang ambil berat…
Tentang saya kat sini…dalam hati saya kata…
Sayang jugak ya awak…pada saya…

Awak…awak telah mengajarkan saya…
Akan erti cinta dan hidup ini…dan percayalah awak…
Awaklah inspirasi saya…dalam mengharungi liku-liku…
Hidup ini…

Awak…sebelum ini...saya tak pernah pun…
Merasa bahagia…seperti sekarang ni…
Tidak saya duga…wajah yang selama ini saya pendamkan…
Rupa-rupanya akan menjadi…
Gadis idaman saya…

Awak…kini sudah hampir…semusim berlalu…
Hubungan kita berjalan lancar…tanpa sebarang masalah…
Saya panjatkan kesyukuran…ke hadrat Ilahi…
Moga-moga hubungan kita nii…
Akan terus kekal…dan mekar mengharum
Buat selamanya…

U know...

 Actually..
 I miss u a lot...
 But I can't told u the truth..
 It's very painful when I need to lie to u.

 Kalau beritahu perkara sebenar..
 Diri ini telah di buang...
 Di saat-saat ini...
 Betapa hati ini merindui akan kenangan lalu..

 Namun.. Ianya tetap kenangan...
 Yang tak bisa luput dari kotak memori ini..
 Mungkin ada baiknya jika..
 Sekadar memendam kerinduan di hati kecil ku..
 Ya.. AKu amat merinduimu...

~Awak - A True Love Story (Part 5) ~

Awak…terlalu banyak perkara…
Yang membuatkan saya…terpikat pada awak…
Awak…awak kata…bila kita bersatu nanti…
Dah dapat baby nanti…kita sama-sama jaga…
Kerja rumah…kita sama-sama buat…
Tapi…kalau tengah malam…
Baby menangis…awak kena bagi susu…
Pasal awak…selalu tidur lambat…
Saya cakap…ooo banyak cantik…mana boleh camtu…tak adil…
Kita sama-sama gilir jaga laa…baru adil…
Silap pulak saya cakap macamtu…
Sepatutnya saya kata…saya tak leh bagi susu…
Pasal saya takde susu…hanya awak sorang saja…
Yang ade susu…kan susu ibu baguz untuk baby…
So…leh laa saya tidur nanti…

Awak…awak tanya pada saya…
Ape makanan kegemaran saya…saya bagitau…
Awak kata…awak pandai masak semua tu…
Kerana awak…dah biasa memasak…

Awak…awak juga pernah ceritakan…
Yang awak…selalu tolong mak…buat kerja umah…
Awak jugak…mencerminkan diri awak…
Sebagai seorang yang rajin…awak kata…
Sebagai seorang wanita…awak amat memahami…
Susah payah…dan penat lelah mak awak…
Dalam menguruskan…hal ehwal rumahtangga…
Awak kata…awak kesian tengok mak awak…kerana buat banyak…
Kerja umah…sebab itu awak kena tolong mak awak…
Dan sebab itu…saya suka awak…

Awak…awak juga melambangkan…
Seorang perempuan…yang berpegang pada agama…
Awak bersopan…dan pakai pakaian yang tutup aurat…
Awak jugak…pernah peringatkan saya…
Awak kata…bangun!! ...sembahyang subuh…
Dan sebab tu saya…jatuh hati pada awak…

Awak…bila pagi aje…awak tanya saya…
Dah mandi ke belum…awak cakap…awak dah mandi…
Dah siap cantik-cantik… pakai bedak wangi-wangi…
Lepas nii…nak gi kuliah…
Awak kata pada saya…awak mesti tak mandi lagi nii…
Bau busuk!!…tapi walaupun awak busuk…
Awak tetap dihati saya…
Saya kata…ooo…dah mandi…dah wangi yerr…bolehlah saya peluk awak…
Awak kata…eee…taknaklah! !...
Saya dah mandi nii…dah pakai wangi-wangi nii…
Nanti melekat lak bau busuk awak tu kat saya…

Awak…satu malam…saya sorang-sorang kat bilik…
Kawan-kawan lak…takde sorang pun datang…
Roommate pulak dah balik kampong…
Saya boring…so saya dengar lagu…
Masa dengar lagu…saya teringatkan awak…
Pasal liriknya…sama cam kisah kita…
Awak…tak semena-mena saya hantar voice sms…
Buat awak yang dirindui…
Dalam itu…saya nyanyikan satu keratan lagu…buat awak…
Yang bunyinya cam gini…
Sejak ku lihat dirimu…ku telah tergoda…
Jiwaku mula berubah…dan terus dilemma…
Oleh kerana dirimu yang selalu bermanja…
Membuat hatiku terpikat dengan kesetiaannya…
Oh mengapa diriku selalu merinduimu…
Aku mencintaimu…harap engkau begitu…
Janganlah engkau mengecewakan impianku…
Kerana hatiku…adalah milikmu…

Awak…awak kata sedap saya nyanyi…
Pandai awak nyanyi…dan awak jugak kata…
Terima kasih…pasal sayangkan saya…

Awak…saya tak mungkin dapat lupakan…
Diri awak yang satu…kerana awak telah memberikan…
Banyak kenangan manis…
Sejak pertemuan kita yang pertama…

Awak…saya masih ingat…
Masa saya kena jaga kete…kat galeri kete…
Awak sms saya…tanya saya dah tidur ke belum…
Saya jawab nak tidur dah ni…
Tapi saya tidur dalam kete…
Awak ejek saya…awak kata best ke tidur dalam kete…
Baik saya…dapat tidur atas tilam yang empok…
Sambil memeluk bantal…
Saya kata kat awak…peluklah bantal busuk awak tu…
Mesti banyak peta dunia kat bantal tu kan…n awak menafikan…
Awak…lepastu awak kata…jaga baik-baik kete tu…
Nanti hilang lak…manalah tahu kot-kot saya datang curi satu ke…
Saya bilang kat awak…datanglah kalau berani…
Saya rasa awak nak kuar bilik ke tandas…
Pun awak tak berani…
Awak kata…mana awak tahu nii…
Pasal saya memang macamtu…

Awak…satu malam…
Awak nak ke bilik kawan awak…kerana nak pinjam cd…
Gara-gara nak siapkan projek…biarpun dah dekat kul 3 pagi…
Awak sms saya…awak kata awak takut…pasal bilik dia…
Kat blok yang lain…dahlah tu…jauh jugak kena jalan kaki…
Dan awak terpaksa lalu…ikut jalan yang gelap…
Saya pun usik awak…saya kata…
Masa jalan…awak jangan pandang belakang…
Nanti awak akan menyesal…
Awak tanya kenapa lak…saya jawab…
Nanti datang sorang makcik tua…ikut belakang awak…
Sambil bawak sebiji bakul…dalam bakul ade karipap…
Dia mesti paksa awak tengok karipap dia…lepastu suruh beli…
Sebaik aje awak bukak bakul tu nanti…awak nampak…
Ade satu kepala…yang lehernya putus berlumuran darah…

Awak…lepastu awak kata…
Saya tak percayalah…awak tu sajelah tu…nak takutkan saya…
Saya cakap betul…kalau tak caya…
Cubalah pandang belakang masa jalan nanti…
Dan awak tak tahu ke…yang kolej awak tu memang berhantu…
Sebelum nii dah ramai yang kena tau…

Awak…lepastu awak mula takut…
Awak kata…awak…janganlah macamni…awak janganlah usik saya…
Berlari-lari awak masa nak ke…bilik kawan awak tu…
Saya tergelak mengenangkan gelagat awak…
Tak sangka lak…awek saya nii penakut jugak orangnya…

Awak…awak kata…
Awak kena hantar balik cd tu jap lagi…seram nak turun balik…
Kesian tengok awak…saya kata…takde papelah…saja je usik awak…
Kalau betul pun ade…buat ape nak takut…
Dia pun makhluk ciptaan Tuhan jugak…

Awak - A True Love Story (Part 4)

Awak…telah saya memohon maaf…
Di atas segala…yang terjadi…
Mengetahui hakikat yang sebenarnya…
Awak sudi memaafkan diri ini…

Awak…sungguh kejam rasanya…
Apa yang telah saya lakukan…saya dapat bayangkan…
Betapa tertekannya awak…pada malam itu…
Dahlah 2, 3 hari tak cukup tidur…
Malam tu stay up lagi…semata-mata nak siapkan projek…
Saya pulak mengejutkan awak…dengan gurauan April Fool…
Yang ideanya…sememangnya giler…
Saya rasa sungguh kesal…
Kalaulah saya tahu nak jadi begini…saya takkan buat macamtu…
Kerana saya langsung tak menyangka…
Yang awak sanggup menangis…kerana saya…
Hinggakan mata awak yang besar tu…
Bisa menjadi bengkak…
Dan bertambah besarlah mata awak tu…

Awak…awak kata pada saya…
Tu lah awak…sapa suruh kenakan saya…kan dah jadi macamni…
Masa nak kenakan saya…awak tak fikirpun…
Awak nii teruklah…saya ingatkan betul-betul tadi…
Habis semua…kawan-kawan panik…dan cuba pujuk saya…
Tapi takpelah ade rahmatnya juga…awak kenakan saya…
Kerana sekarang…saya pasti yang saya benar-benar sayang…
Pada awak…kalau tak…masakan saya boleh menangis…

Awak…semalaman… saya tak lena…
Kerana terkenangkan diri awak…saya masih rasa bersalah…
Kerana menyebabkan awak menangis…
Biarpun awak…telah memaafkan saya…
Tapi terasa masih belum memadai…

Awak…pagi keesokan harinya…
Saya beranikan diri…untuk menelefon awak…
Buat pertama kalinya…biarpun diri ini terasa gugup…
Oleh kerana hati…masih tak tenang…
Saya beranikan juga…dail number awak…

Awak…017-5xxxxxx… percubaan pertama…
Just 3 second…terus berdering…
Lama jugak…saya menunggu…
Akhirnya awak…jawab juga…
Awak…kedengaran sayu suara awak…
Tidak seperti…hari- hari biasa…
Macam orang demam…pun ade…
Yang pasti…suara awak…macam budak kecik…
Baru lepas menangis…

Awak…kalau awak nak tahu…
Cute lah…suara awak macam itu…
Dan awak buat hati saya cair…
Secairnya-cairnya… macam susu cair…

Awak...masa tu…saya rasa sungguh tersentuh…
Dan amat mengasihani…diri awak…
Lantas saya terus…lafazkan hajat…
Memohon maaf…sebanyak mungkin…

Awak…awak kata is ok…just small matter…
Ade rahmatnya…awak kenakan saya…
Awak juga kata…sekali fikir…lawak laa pulak…
Dan saya pun tak sedar…macam mana…saya boleh menangis…
Semua kawan-kawan…gelakkan saya…

Awak…saya kata…saya tak terlintas pun…
Nak wat camtu…pada awak…
Ini semua…idea kawan saya…
Tapi sekali fikir…ok gak idea nii…
Boleh jugak saya uji…sejauh mana…
Awak menyayangi…diri ini…

Awak…saya kata pada awak…
Saya pun sayang…pada awak…
Dan selalu…merindui awak…
Kalau awak nak tahu…tangan saya menggeletar…
Masa nak…telefon awak…

Awak…saya masih teringatkan…
Kata-kata awak tempoh hari…
Bahawa hati ini…dah awak rampas…
Bila saya kata…saya rindu awak…saya sayang awak…
Awak kata…padan muka awak…
Sapa suruh awak bagi hati awak…kat saya…
Dan awak jugak kata…saya takkan serahkan balik…
Hati awak ini…kerana bukannya senang nak dapat…uwekkk! !

Awak…awak juga ade kata…
Awak harapkan kita…ade jodoh nanti…
Saya tersentak…lantas tergamam…
Betul ke ape yang awak cakap ini…serius ke awak…
Biar betul…kenapa cinta kita begitu pantas…
Pantas seperti kilat…walhal kita baru aje kenal…
Pada semester ini…

Awak…awak buat kepala saya pening…
Memikirkan kata-kata awak…
Awak…saya rasa cam tak percaya…
Saya kebinggungan… sukar tuk memahami…
Hubungan kita…leh sampai ke tahap ini…
Sungguh mendadak hubungan kita…
Seperti mendadak popularnya Mawi…selepas menang AF3…

Awak…masa awak katakan…
Yang awak…dah mula sayang pada seseorang itu lagi…
Saya dah mula rasa…seram sejuk…
Betul ke…seorang perempuan leh meluahkan…
Perasaan cintanya…pada seorang lelaki…
Dengan begitu mudah…dan begitu pantas…

Awak…saya tak sangka…
Yang awak boleh menaruh…harapan yang tinggi…
Pada hubungan kita…namun walaupun begitu…
Saya rasa…kita dah tak boleh…berpatah balik…
Kerana masing-masing… telah meluahkan…
Apa yang terbuku…dalam hati…
Biarpun masih ade…sedikit kegusaran…dihati saya ini…

Awak - A True Love Story (Part 3)

Awak…saya masih terkenangkan…
Detik romantis yang telah berlalu…
Habis aje kuliah…awak sms saya…
Semata-mata nak tahu…di manakah saya…

Awak…habis kuliah…
Awak bagitau…yang awak tunggu bas dekat bus stop…
Saya fahami isihati awak...n dapat menjangkakan sesuatu…
Yang sebenarnya…awak nak jumpe saya…
Dapatlah nanti…bersua muka…
Dan pulang ke kolej bersama-sama…


Awak…ucapan terima kasih buat awak…
Kerana sudi tunggu saya…tak sangka lak…
Awak sanggup tunggu saya…biarpun tika kita bersua…
Masih segan…dan malu-malu…
Untuk berbicara…antara kita…

Awak…saya rasa pelik…
Kenapalah…dekat bus stop juga kita mesti bersua muka…
Mungkinkah di sini…bermulanya bibit-bibit cinta…
Di antara dua hati…yang saling sudah terpaut…

Awak…pernah satu petang…
Awak tunggu saya dekat bus stop…
Kebetulan hari nak hujan…so saya suruh awak balik dulu…
Biarpun waktu itu…saya dah pun nak keluar dari kelas…
Saya kata…awak baliklah dulu…
Nanti kena hujan…demam pulak nanti…
Biar saya sorang aje yang kena hujan…
Awak pulak kata…kesian lak pada saya…
Dan awak buat keputusan nak tunggu saya…
Saya berkeras suruh awak balik…
Dengan alasan lambat lagi keluar…
Akhirnya awak akur…

Awak…saya terpaksa bagi alasan…
Yang saya masih dalam kelas…dan lambat lagi kuliah habis…
Semoga awak balik dahulu…biarpun pernah satu ketika…
Saya sedang menuju ke bus stop…

Awak…suatu petang…
Hari yang berikutnya…kuliah saya habis awal…
Kebetulan awak pulak…baru habis presentation…
Awak sms saya lagi…just to tell awak ada dekat bus stop…
Kerana awak tahu…kuliah saya habis awal…
Saya bagi alasan nak jumpe lecturer…
Untuk berbincang pasal projek…
Biarpun saya…sudah hampir dengan awak…
Bas sampai…saya nampak awak naik bas…
Tapi saya tak nak naik…biarpun sempat untuk berbuat demikian…
Lepas awak naik…saya terus sms awak…
Bagitau yang saya ada dekat bus stop…
Cuma awak aje yang tak nampak…
Awak sms saya balik…awak kata kenapa tak tegur saya…
Saya cakap takut…bermulanya adegan…
Kuch Kuch Hota Hai…kat sini nanti…

Awak…maafkan saya…
Kerana berbuat demikian…yang sebetulnya…
Saya pun tak faham…kenapalah saya takut…
Untuk berhadapan dengan cinta…

Awak…untuk mengelakkan awak berkecil hati…
Saya bagi alasan…agar awak banyakkan bersabar…
Kerana masa masih panjang…biarlah ia yang menentukan…
Hala tuju hubungan kita…

Awak…1 April hari April Fool…
Saya masih ingat…macam mana saya kenakan awak…
Malam tu saya sms awak…biarpun ketika itu…
Awak berada di kolej kawan awak…
Kerana sibuk nak siapkan…2 projek yang masih belum siap…
Sedangkan hari presentation… dah dekat…

Awak…saya cakap pada awak…
Nak bagitau satu rahsia…yang telah lama saya pendamkan…
Tapi saya buat seolah-olah berat…untuk memberitahu segalanya…
Awak mendesak…kerana kebimbangan…
Akhirnya saya bagitau juga…
Kononnya saya nii…bukanlah lelaki yang baik…
Kerana telah melakukan kesilapan besar…
Dan mungkin juga telah memainkan perasaan awak…

Awak…saya bagitau pada awak…
Yang sebenarnya…saya dah bertunang…
Dan akan melangsungkan perkahwinan tak lama lagi…
Saya mintak maaf pada awak…
Dan suruh awak lupakan saya…

Awak…selepas itu…
Awak terus telefon roommate…
Kerana ingin mengadu kepadanya…
Sambil bercakap awak menangis…
Hinggalah sampai…kehabisan kredit…
Lepas tu awak…matikan handphone…
Awak menangis sepuas-puas hati…
Sampai bengkak mata awak…
Sungguh tragis malam itu…
Sambil buat kerja depan komputer…
Sambil air mata berlinangan…
Kat pipi awak…yang comel tu…

Awak…kawan-kawan awak…cuba tenangkan awak…
Semuanya marah…pada saya…
Awak…2 jam selepas itu…
Saya sms awak…kerana rasa tak sedap hati…
Dan menyatakan…itu semua cumalah April Fool…
Nasib baik laa…awak on balik handphone awak…
Kalau tak tak tahu laa…ape yang akan terjadi nanti…

Awak…awak tanya pada saya…
Betul ke semua ini…hanyalah sekadar…
Satu gurauan…ataupun ianya benar-benar terjadi…
Saya menegaskan ianya hanyalah satu gurauan…
Buat awak yang amat saya sayangi…

Awak - A True Love Story (Part 2)

Hinggalah pada satu hari...
Awak tanya pada saya…dah ade awek ke belum...
Saya cakap takder…tapi saya pernah jatuh cinta....
Malangnya semuanya tak menjadi…
Lepas tu saya lak tanya awak…
Awak camna…dah ade boyfriend ke…
Awak bagitau dulu ade…tapi sekarang dah putus…
Nampaknya ade can lah saya…
Orang kata perempuan…kalau baru putus…
Senang nak dapat…

Awak…awak kata awak dah mula sayang pada seseorang…
Saya faham maksud awak…
Saya jadi tak keruan…lantas saya beri alasan…
Biasanya perempuan akan pulang…
Ke pangkuan kekasih lama…
Tapi awak bagi alasan…tak nak balik dengan kekasih lama…
Pasal awak dengan dia adalah sebaya…
Dan masing-masing mempunyai pendirian yang berbeza…
Awak jugak dah bersumpah takkan pilih…
Lelaki yang sama umur lagi…

Awak…tanpa saya sedari…
Saya kata saya suka awak…walhal saya sendiri tak pasti…
Apakah perasaan sebenar terhadap awak…
Yang saya tahu awak bukanlah citarasa saya…

Awak…sejak dari itu…
Kita jadi makin rapat…awak telah pun luahkan…
Segala-galanya pada saya…
Yang sememangnya awak amat meyayangi diri ini…
Satu hari awak tak sms saya…leh sasau dibuatnya…

Awak…awak kata awak mula tertarik pada saya…
Semenjak dari semester 1 lagi…selama ini awak hanya…
Perhatikan saya dari jauh…hinggalah sekarang…
Baru awak dapat luahkan pada saya…

Awak…awak juga dah ceritakan satu rahsia…
Yang sememangnya saya tahu…
Tapi saya tak mungkin dapat mengingatinya lagi…
Jika awak tak ceritakannya… pada saya…
Rupanya awaklah yang duduk sebelah saya…
Dalam bas…semasa minggu suiakenal…
Awak juga satu kuliah dengan saya…masa semester 1…
Tapi saya tak perasan pun…
Dan awak juga kata…masa tu…
Saya tak pandang pun awak…

Awak…lepas awak ceritakan semua itu…
Barulah saya dapat mengingatinya…
Itupun sikit-sikit aje…
Pasal saya tak pernah pandang pun pada awak…

Awak…awak buat saya rasa serba-salah…
Pasal saya sendiri pun tak pasti lagi…
Hati ini boleh terima awak…ataupun tidak…
Tapi saya dapat rasakan sesuatu…
Mungkinkah kita telah ditakdirkan bersama…
Mungkin juga awaklah jodoh saya…
Saya pun tak tahu…kenapa saya boleh terfikir…
Sampai ke situ…biarpun perjalanan hidup kita…
Masih jauh…dan kita pun baru aje kenal…
Kita masih lagi belum saling mengenali…
Di antara diri masing-masing…

Awak…awak telah membuat diri saya berubah…
Dari hari ke hari…saya dapat rasakan…
Aura cinta yang keluar…dari dalam diri saya…
Semakin hari…semakin kuat…
Tapi pada masa yang sama…saya masih keliru…
Saya masih pelik…apa dah jadi dengan diri saya…
Betulkah ini aura cinta…yang sebenar-benarnya…
Dari seorang lelaki…yang sedang memburu cintanya…
Bila saya pandang awak…
Saya rasa takde apa-apa yang menarik tentang awak…
Pasal saya pasti…awak bukanlah gadis impian saya…
Tapi bila awak menyepi…walaupun seketika…
Saya rasa…macam tak sempurna hidup ini…
Setiap masa saya terbayang wajah awak…
Sampai terbawa-bawa dalam mimpi…
Inikah yang dikatakan cinta…yang sebenar-benarnya cinta…
Inikah yang dikatakan cinta sejati…
Yang lahir dari hati seorang lelaki…
Yang ingin mencintai…seorang gadis…
Dengan penuh keikhlasan…

Awak - A True Love Story (Part 1)

Awak…3 semester lepas…
Kita naik bas sama-sama…Awak duduk sebelah saya
Pakai baju kurung putih bunga-bunga merah…
Awak sapa saya…saya jawab ala kadar aje…
Sebab dalam hati saya tak selesa…kalau boleh awak duduk sorang pun takpe…
Biar saya duduk tempat lain…

Awak…lepas peristiwa tu…
Saya dah tak jumpe awak lagi…
Tapi…tak sangka lak kita satu kuliah…
Awak perasan saya….tapi saya tak perasan awak…
Sampai hujung semester…


Awak…2 semester sudah berlalu…
Kita bawa haluan masing-masing…
Saya pun dah tak ingat awak…
Nama awak pun saya tak tahu…

Awak…semester 3…
Awak sms saya…entah dari mana…
Awak dapat number saya…
Tak sangka lak satu kuliah lagi…
Paling best awak satu group dengan saya…
Tapi saya still tak tahu…
Sapa yang sms saya…

Awak…hari pertama perjumpaan group…
Awak menggelabah cari saya…
Sebab awak tak kenal saya…
Awak cuma tau nama aje…
Itupun rujuk senarai nama dari lecturer…

Awak…masa jumpe…awak cam saya…
Tapi awak buat don't know je…saya lak tak cam awak…
Saya sebut nama awak…
Macam yang awak bagitau dalam sms…
Sorang groupmate sebut nama lain pada awak…
Saya confuse, tapi aargh…lantaklah! !
Tersilap kot…atau saje pakai nama lain…
Walaupun begitu…saya rasa semacam je bila pandang awak…
Lepas hari tu…kadang-kadang, tetiba aje saya terbayang wajah awak…

Awak…hari kedua perjumpaan group…
Awak datang lambat…buat saya ternanti-nanti…
Akhirnya awak datang juga…
Masa discussion…saya jeling-jeling pandang awak…
Tapi saya tak perasan ape-ape tentang awak…
Dalam hati saya kata…kalaulah awak sudi jadi awek saya…
Bahagianya rasa…macam dunia saya yang punya…
Tapi nampak gaya…macam susah je nak tackle…

Awak…seminggu kemudian saya sms awak…
Mintak hasil kerja…awak punya…
Janji jumpe masa kuliah…biarpun kuliah dah cancel…
Awak…berkejar- kejar saya nak jumpe awak…
Sampai-sampai awak dah terpacak depan class…
Saya senyum kat awak…awak senyum kat saya…
Awak says hi….saya says hi juga…
Saya tanya lama tunggu….awak jawab taklah baru je sampai…
Awak bagi ape yang saya nak…saya dapat ape yang awak bagi…
Lepas bagi awak nak balik…sebab takut terlepas bas…
Sambil jalan awak pandang saya…
Dan awak lemparkan senyuman yang menawan…
Yang tak mungkin saya lupakankan…

Awak…tak semena-mena awak patah balik…
Pasal bas dah penuh…saya cakap tunggu bas lain…
Hehe…ade can nak sembang dengan awak…
Tapi sayang baru nak mula…bas dah sampai…
Tanpa buang masa…sekali lagi kita naik bas sama-sama…
Orang punyerlah ramai…lepas awak naik…saya lak naik…
Awak berdiri depan tv…saya lak duduk atas dashboard…
Masa bas jalan…saya asyik pandang awak…
Awak perasan…n rasa segan…lepas tu lari masuk ke dalam…
Sampai kolej saya turun...tapi awak tak turun lagi…
Pasal belum sampai ke destinasi…

Awak…seminggu kemudian…
Saya sms awak…janji nak pulangkan cd…
Awak setuju jumpe saya masa kuliah…
Kita sama-sama datang awal…
Saya bagi barang awak…awak ucap terima kasih…
Saya balas sama-sama…tak sempat nak sembang lama…
Awak masuk dalam class…takde sapa nak saya bersembang…
So saya sembang dengan mat India kat depan class…
Tapi saya perasan awak curi-curi pandang saya…
Dalam class pun sama…

Awak…15 minit sudah berlalu…
Lecturer tak sampai-sampai… saya bingkas bangun…
Keluar dari class…terus duduk dekat bus stop…
Entahlah…tetiba aje rasa berdebar-debar…
Macam nak gugur jantung ni…
Saya pandang belakang…ramai lagi yang tak keluar dari class…
Termasuk awak…5 minit tunggu bas…
Awak datang duduk sebelah saya…saya pandang depan…
Terus diamkan diri…awak says hi…n saya says hi juga…
Lepas tu saya tak ingat langsung dah ape yang kita sembangkan…
Hinggalah bas sampai…

Awak…bermula dari hari itu…
Saya buat cam biasa aje…tapi kebetulan satu hari…
Saya ponteng class…lecturer lak janji nak terangkan pasal soalan final
So…saya sms awak lagi…nak bertanyakan pasal hal tu…

Awak…ingatkan kita hanya sampai di sini…
Tak sangka lak…satu hari tu…
Awak sms saya lagi…awak kata awak demam…
Hari tu satu hari awak tak datang kuliah…
Saya tanya awak…dah pergi klinik…
Awak jawab tak…ubat dah ade…
Tapi awak cakap taknak makan ubat…pasal awak tak suka ubat…
Saya jadi susah hati…saya pujuk awak makan…
Akhirnya awak setuju…Saya rasa lega…

Awak…bermula dari itu…
Kita asyik main sms…macam-macam yang kita bicarakan…
Hinggalah pada satu hari…